اساتید راهنما و مشاور: دکترحمیدرضا طالاری، دکتر الهه میانه ساز ، مهندس محمد جواد آزادچهر

زمان: چهارشنبه 16 اسفند 1402 ساعت 10:30

مکان: مکان: طبقه دوم دانشکده پزشکی، سالن حکیم

چکیده: در کنار معاینه‌ی بالینی و ارزیابی توسط تکنیک نوار عصب و عضله (EMG[1]-NCV)، استفاده از تکنیک‌های غیرتهاجمی، ارزان و در دسترس، مانند سونوگرافی نیز در تایید تشخیص سندرم تونل کارپال نقش دارند، مطالعات مختلف در سراسر جهان در زمینه‌ی ارزشهای تشخیصی پارامترهای مختلف سونوگرافی انجام شده است و  هدف این مطالعه، بررسی ارزش تشخیصی یافته‌های سونوگرافی در مقایسه با NCV در تعیین شدت سندرم تونل کارپال بود. یافته‌های سونوگرافی سندرم تونل کارپال نشان می دهد، بررسی پارامترهای  اکوژنیسیتی، کاهش حرکت، ارزیابی سطح مقطع عصب مدین در ورودی و خروجی کانال و bowing  فلکسور رتیناکولوم با حساسیت و اختصاصیت بالا امکان تمایز موارد شدید این سندرم را فراهم کرده است.